Back to Reality

Αν και ο Ιανουάριος είναι ο πρώτος μήνας της νέας χρονιάς, το φθινόπωρο σηματοδοτεί το νέο ξεκίνημα και την έναρξη μιας καινούριας εποχής. Τη χρονιά την μετράμε ως σχολική, που ξεκινάει τον Σεπτέμβριο και ολοκληρώνεται το καλοκαίρι, με τις διακοπές. Μεγαλώνοντας, ενώ έχουμε ξεφύγει από τη ρουτίνα του σχολείου, συνεχίζουμε να μετράμε τη χρονιά με τον ίδιο τρόπο, κι ας μην κάνουμε πια διακοπές για τρεις μήνες, αλλά για δέκα μέρες.

Το καλοκαίρι είμαστε πιο χαλαροί, πιο δεκτικοί και πιο ανέμελοι. Δεν μας πειράζει να ξενυχτήσουμε ένα βράδυ πριν τη δουλειά, αλλάζουμε ευκολότερα το πρόγραμμά μας, έτσι ώστε να χωρέσουμε μία γρήγορη βουτιά στη θάλασσα μετά το σχόλασμα. Με το που μπαίνει το φθινόπωρο , όμως, χάνουμε την ευελιξία μας. Επιστρέφουμε στην ρουτίνα που ακολουθούσαμε πριν καλοκαιριάσει, δεν θυσιάζουμε τις ώρες ύπνου για καμία έξοδο και δεν αλλάζουμε το πρόγραμμα μας γιατί έχουμε πολλές υποχρεώσεις. Μια τέτοια απότομη αλλαγή είναι φυσικό να αυξήσει το άγχος, και αντί να βοηθήσει την επιστροφή στη ρουτίνα, εν τέλει να την κάνει πιο δύσκολη.

Επιστρέφουν τα αγχωτικά όνειρα, ο διακοπτόμενος ύπνος, το ξύπνημα πριν το χτύπημα του ξυπνητηριού. Στην ουσία, όμως, χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν πρόκειται να αντιμετωπίσουμε κάτι που δεν έχουμε ήδη αντιμετωπίσει. Το πρόγραμμά μας θα ξαναγεμίσει, αλλά είναι στο χέρι μας να παραμείνει διαχειρίσιμο. Το καλοκαίρι μπορεί να κοιμόμασταν λίγο πιο αργά, αλλά πηγαίνοντας την επιθυμητή ώρα στο κρεβάτι παρέα με ένα βιβλίο, σιγά σιγά θα συνηθίσουμε και θα επανέλθει και η νυχτερινή μας ρουτίνα. Και για να μην πανικοβαλλόμαστε, ίσως να βοηθούσε να μην τα αφήνουμε όλα για την τελευταία στιγμή. Του χρόνου προσπαθήστε να επαναφέρετε τη ρουτίνα του ύπνου και της καθημερινότητας μετά τον δεκαπενταύγουστο, και θα δείτε, το φθινόπωρο θα ξαναγίνει απλώς μια εποχή!